NE DESEM Kİ BEN ŞİMDİ SANA, AĞLAMAMAK İÇİN DİŞLERİMİ SIKARKEN ....BU NASIL BİR MUTLULUK ASLA ANLAYAMAZSIN YAVRUM, VARLIĞIN ÖYLE BÜYÜK BİR MUTLULUK Kİ BUNU ANCAK KENDİ ÇOCUĞUN OLDUĞUNDA ANLAYABİLİRSİN. DAHA 1 YIL ÖNCE BUGÜN SEN HASTANEDE KUCAĞIMIZA VERİLMİŞ MİNİCİK BİR BEBEKTİN ZAMAN O KADAR ÇABUK GEÇTİKİ 1 YIL GEÇTİ VE SEN 2 YAŞINA GİRİYORSUN SEN DOĞDUĞUN GÜNDEN BERİ HAYATIMIZ O KADAR DEĞİŞTİKİ SENİN GELMENLE O KADAR GÜZELLEŞTİKİ SEN BÜYÜDÜKÇE SEVİGİMİZ BÜYÜDÜ SENİN VARLIĞINLA BİZ DE DEĞİŞTİK BİZDE GÜZELLEŞTİK SEN ALLAH TARAFINDAN BİZE VERİLEN NE BÜYÜK MUTLULUKMUŞSUN OĞLUM...BANA TEKRAR DÜNYAYA GELSEN EN ÇOK NE İSTERSİN DİYE SORSALAR İLK ÖNCE OĞLUMU İSTERİM O OLSUN DERİM .ANNECİM BU SATIRLARI SANA GÖZLERİM DOLU DOLU YAZIYORUM SEVİNÇTEN BU GÖZYAŞLARI...MUTLULUKTAN , SENİ O KADAR ÇOK SEVİYORUM Kİ VARLIĞIN İÇİN ALLAHA NE KADAR ŞÜKRETSEM AZ BİLİYORUM .İYKİ VARSIN.BUNDAN 1 YIL ÖNCE HASTANEDE BU SAATLERDE BEŞİĞİNDE SESSİZCE UYUYORDUN O KADAR HUZUR VERİYORDU Kİ SENİ İZLEMEK AMELİYAT ACISINI ASLA HİSSETMİYORDUM SENİ KUCAKLARKEN ÖYLE KORKUYORDUM Kİ DOKUNDUĞUMDA İNCİNECEKSİN DİYE...ELLERİN ÖYLE MİNİKTİ Kİ PARMAĞIMI TUTTUĞUN ZAMAN O KÜÇÜCÜK ELİNLE, ZAMAN DURURUYORDU...BULUTLARIN ÜSTÜNE ÇIKIYORDUM SEVİNÇTEN....HER ZAMAN GÜVENLE TUTACAĞIN PARMAKLARIM SENİN OĞLUM HİÇBİR ZAMAN BIRAKMAYACAĞIM O GÜZEL ELLERİNİ HAYATTA ÇIKTIĞIN TÜM GÜZEL YOLLARDA YAŞADIĞIM SÜRECE HEP ELİNDEN TUTACAĞIM...
HAYATTA ALLAH HEP YANINDA VE YARDIMCIN OLSUN...GÜLEN YÜZÜN HİÇ SOLMASIN....SEN SEVGİYİ HİÇ BIRAKMAZSAN SEVGİDE ASLA SENİ BIRAKMAZ YÜREĞİN SEVGİYLE DOLU OLSUN OĞLUM SENİ ÇOK AMA ÇOK SEVİYORUM KALBİM SENİNLE OĞLUM
HERKESE MRB Bu yazım sadece Pastakolik Arzu hanıma ... :) Arzu hnm Pastaland sayesinde tanıdığım sadece telefonda görüşüp pozitif ses tonu ve harika ilgisinden müthiş keyif alıp görmeden sevdiğim oğlumun yukarda gördüğünüz harika pastasını yapan harika bir pasta ustası ....Bursada oturan arkadaşlarım için söylüyorum eğer butik pasta yaptırıcam diyorsanız butik kurabiye yaptırmak istiyorum diyorsanız bence arzu hnm bu konuda tek adres...Oğlumun doğum günü hazırlıklarına başladığımızda en önemli konu pastaydı burak daha doğmadan önce eğer bebeğim doğar ve allah kısmet eder doğum gününü kutlarsak butik pasta yaptırıcam demiştim ...Çok şükür o mutlu güne gelmemizi allah nasib etti ve ben pasta yaptıracağım yer arayışına girdim istanbulda bu işi yapan çok fazla yer olduğunu biliyordum ama bursada çok fazla bilgim yoktu bende pastalanda gittim ve bana butik pasta yaptıracağım bir yer söyler misiniz dedim onlarda bana 2 telefon verdiler bu telefonlardan biri arzu hanıma aitti ...
insanın bir çocuğunun olması ona bağlanması insanın anne olması hepsi o kadar farklı ve yaşanılmadan anlaşılmayan duygularmış ki ... düşünüyorum da bundan 5 sene önce ne bir eşim ne de bir bebeğim vardı sonra evlendim allah bize dünya güzeli bir evlat nasib etti ve 5 sene geçti gitti ....bazen yaşlandığımı düşünmeye başlıyorum ..28 yaşındayım ve 30'a az kaldı ... yaşlamak gibi bir korkumun olmaması güzel ama :) aslında neden başladım bu yazıyı yazmaya ona geleyim ...burak da büyüdü hemde çok büyüdü 14 ayın içinde şimdi ve her geçen gün daha da güzelleşip şirinleşiyor yeni yeni mimik hareketleri myeni yeni oyunları yeni yeni kelimeleri var artık ...onun büyümesini görmek izlemek sonsuz mutlu ediyor ...dün akşam kız kardeşime oturmaya gittik süveybe teyzesi ile turgay enişteisi burağa aşıklar eve girince herşey değişti,konuşmalar herşey burağa yöneldi ,biz kendi aramızda muhabbet ederken gülmeye başladık birde ne görelim bizim bonibon da hahaha diyerek bizi taklid ediyor ama mimikle...
Akşam işten çıktıktan sonra eve geldim anneannemizin çok güzel bir sürprizi vardı kızım sana sürprizimiz var dedi heycanla cümlenin devamını bekledi Burağımla yere oturdular annem eline burağın sevdiği bir oyuncağını alıp ondan uzak bir yer oturdu hadi gel oğlum gel aşkım dedi benim minik prensim biraz tedirgin biraz kendine güvensiz bir ruh haliyle düşme korkusu hep aklında ama almayı hedeflediği oyuncağına kavuşma heyecanı ile pıtı pıtı yürümeye başladı Allahım o kadar güzeldi ki paytak paytak ben çığlık atıp gülmeye başladım annecim artık yürüyor desteksiz yürüyor diye bağırıyordum babam da büyük bir keyifle burğı izliyor afferim dedem afferim benim oğlum diyordu işten gelen bir anneye bundan daha güzel bir hediye verilemezdiki :) babam bizim pratiklerimize dayanamadı, en sonunda aldı kucağına torununu yormayın benim oğlumu dedi bizim ufaklık dedesinin kucağına gitti oyuncağıda elinde eee geriye ne kaldı dedeyle boğuşma ve en sevdiği şey dedesinin saçını çekip dedesinin komiklik ol...
Yorumlar